Recensies over Requiem Fauré samen met Nederlands Kamerkoor en Amsterdam Sinfonietta.
Uitvoering Teatro Colón in Beunos Aires, Argentinië:
14 september 2017, De Pareisa Para Usted
Dos cantates del coro asumieron las partes solistas: Jasper Schweppe, un bajo de increíble voz blanca y cristalina de proyección estupenda
17 september 2017 Martin Wullich
El particularmente notabele bajo Jasper Schweppe
13 september 2017 Mundo Classico
La intensidad espiritual del bajo baritono Jasper Schweppe, en el “Libera me” al exclamar: “Concédeles Señor el descanso eterno, y que la luz perpetua brille para ellos”
Recensie over Weihnachts Oratorium 2016 met NKK en Concerto Kopenhagen olv Peter Dijkstra:
NRC: Jasper Schweppe is een prettige bas
Over Libro VII van Claudio Monteverdi met ensemble Nuove Musiche o.l.v Krijn Koetsveld
Pagina 160 en 161 van American Record Guide volume 76 july/august 2016
On the other hand, Jasper Schweppe—identified as a baritone but sounding more like a tenor—
is quite compelling in the Partenza Amorosa
.
Recensie over I fear Not Wave Nor Wind van Leo Samama
Klassiek Centraal: Jasper Schweppe, bariton,
vertolkt dit lied onverbeterlijk, op gelijk hoogstaand niveau als het Dudok Kwartet
Recensies over de CD Winterreise samen met Riko Fukuda:
Luister: Waardering: 8
In deze Winterreise is het éven wennen aan de klank.
Allereerst is er het verzorgde stemgeluid van Jasper Schweppe.
Die goed en mooi zingt. In de eerste helft zelfs bijna te mooi,
in de zin van: te netjes en bijna onverstoorbaar.
Liederen als Gute Nacht of Gefrorne Tränen
zou je eigenlijk iets intiemer willen horen,
kwetsbaarder, hoewel er even later
weer duidelijk agitatie doorklinkt in Erstarrung.
Hoogtepunten zijn de bezonkenheid in Der Lindenbaum
en het vocaaltechnisch nét iets minder perfect maar
wel intens gezongen Wasserflut
en Auf dem Flusse waarin de melancholie onontkoombaar is.
In de loop van deze Winterreise wordt de emotionele betrokkenheid steeds beter voelbaar. (..)
Recensie op www.operalounge.de
(..)Jedenfalls klingt die Stimme jung und hell. Was bei der Winterreise ein Vorteil sein kann
(..)Er singt ein vorzügliches Deutsch. Mit dem Fortschreiten des Zyklus gewinnt diese Interpretation, was auch drauf zurückzuführen sein dürfte, dass man sich an das Timbre und den Stil zu gewöhnen beginnt. Es wäre ungerecht, die Aufnahme vorschnell beiseite zu legen. Sie verdient eine zweite Chance. Und gar erst beim dritten Hören wird hinlänglich deutlich, dass Schweppe etwas Neues versucht
De Gelderlander 9 januari 2016:
RECENSIE - Bariton Jasper Schweppe ken ik vooral als lid en artistiek coördinator van het gerenommeerde Nederlands Kamerkoor. Het zingen kreeg hij met de paplepel ingegeven: zijn vader is Marius van Altena (1938), een pionier in de Oude Muziek.
Lichte bariton
Gedurende zijn solocarrière heeft Schweppe zich de afgelopen twintig jaar onder meer ontwikkeld tot prominent vertolker van het Franse repertoire. Maar ook Schubert is aan hem wel besteed. Zo blijkt uit zijn nieuwe opname van de fameuze liedcyclus Winterreise voor het label Etcetera. Hier is de concurrentie natuurlijk enorm. Alle grote sterren, van bariton Dietrich Fischer-Dieskau tot tenor Jonas Kaufmann, hebben in de overbekende muziek letterlijk de toon gezet.
Vrieskou
Jasper Schweppe weet zich met zijn lichte baritongeluid nét geen eigen plek in dit illustere gezelschap te veroveren. Dat wil niet zeggen dat er geen mooie dingen gebeuren in deze cyclus vol vrieskou en sneeuw. Keer op keer communiceert de bariton facetten van bittere eenzaamheid in combinatie met wankele hoop. Heel intiem ook, maar er had best wat meer kleuring in de stem gemogen. Ik heb het idee dat Schweppe (bewust?) niet het puntje van zijn tong wil laten zien. Hij gaat pas voor de eerste keer los in het elfde lied Frühlingstraum.
Body
Het trefzekere spel van de Japanse pianiste Riko Fukuda, die zich uitleeft op een fortepiano uit de collectie van Beunk in Enschede, assisteert de bariton naar behoren. Al is het jammer dat het instrument, in verhouding met het volume van de solist, van de opnameleiding te weinig body heeft gekregen. De klank van de opname zelf is me tenslotte toch echt te droog.
Opus Klassiek 6 januari 2016: (…)"Wie de moeite neemt om de website van deze Nederlandse bariton te bezoeken komt al snel tot de ontdekking dat Jasper Schweppe kan bogen op een rijke en diverse muzikale carrière. De stap naar het ‘serieuze lied' hoort daar bij. Hij bewees zich al eerder als uitstekend liedvertolker in liederen van Fauré (klik nier voor de recensie). Het Franse repertoire past deze typische ‘bariton martin' (lichte bariton) als een handschoen en daarom is het des te jammer dat hij voor zijn tweede cd koos voor het geijkte repertoire, al moet er gelijk bij worden gezegd dat ik op zijn vertolking van ‘Winterreise' niets aan te merken heb. Hij besteedt veel aandacht aan dictie en tekstbeleving (één voorbeeld slechts: ‘Die Post' klinkt alleen aan het begin nog verwachtingsvol), hij schuwt accelerandi, rubati en cesuren niet en heeft in Riko Fukuda bovendien een partner van formaat. Extra aantrekkelijk is de gerestaureerde Conrad Graf fortepiano uit 1830 die naadloos past bij het tijdsbeeld dat zanger en pianist oproepen. Het gaat bovenal perfect samen: de licht getinte klankkleuren van de bariton en die van de Graf. Een perfect huwelijk dus. De fraaie opname werd gemaakt in het ‘Walhalla van de oude piano's': de studio annex toonzaal en werkplaats van Edwin Beunk in Enschede.” door Aart van der Wal. Klik hier voor volledige recensie
Over Weihnachts Oratorium 2015 met Nederlands Kamerkoor en Concerto Copenhagen o.l.v. Peter Dijkstra uitvoering in Leiden op 15 december 2015:
Volkskrant: "Bariton Jasper Schweppe ontpopte zich als vocalist van de avond. Puntgaaf zingt hij over de ‘grote heer’ en ‘sterke koning’ die in een harde kribbe zijn eerste slaapje doet”. Door Guido van Oorschot
Telegraaf: “Jasper Schweppe brengt met zijn behaaglijke bariton de persoonlijkste voordracht mee” door Thiemo Wind.
NRC: "De heldere, geanimeerde bas-bariton Jasper Schweppe overtuigde het meest.” door Joep Stapel.
Leidsch Dagblad: "Jasper Schweppe overtuigt genereus met zijn prachtige volumineuze baritonstem” door Lidy van der Spek
===============================================
Tubantia over Matthäus Passion o.l.v. Klaas Stok: “ De ariabas Jasper Schweppe verraste keer op keer door zijn individuele benadering van de rollen van Judas, Petrus en Pilatus” door Koen Edeling.
Fries Dagblad over Petit Messe Solenelles van Rossini met Nederlands Kamerkoor o.l.v. KLaas Stok: "Bas Jasper Schweppe boeide met zijn geweldige dictie: je hing als luisteraar aan zijn lippen”
NRC over BWV 106 Actus Tragicus van J S Bach: "Bariton Jasper Schweppe zong niettemin met soepel optimisme over het te verwachten paradijs.” Door Floris Don
Volkskrant over Maria Vespers, Audi Coelum van Monteverdi met Nederlands Kamerkoor en La Sfera Armoniosa o.l.v. Mike Fentross: “Maar het ideale, alom inzetbare koorlid bleek intussen wel degelijk te bestaan. Hij heet Jasper Schweppe, zingt als hoge bariton, en leverde in het echostuk het klinkende bewijs” door Guido van Oorschot.
==================================
Over La Bonne Chanson
Volkskrant: “ De poëzie van Verlaine haalde het beste naar boven in de toch al bijzonder tekstgevoelige ziel van Gabriel Fauré. Dat resulteerde in twee liedcycli en een drietal losse liederen die nu door bariton Jasper Schweppe en pianist Arthur schoonderwoerd op de plaat zijn gezet. Met zijn soepele voordracht en zijn lichte, voor Franse muziek geknipte timbre brengt Schweppe de vele nuances van Faurés verklankingen welsprekend over het voetlicht, begeleid door een sensitief bespeelde oude vleugel.” door Frits van der Waa
Telegraaf: "Nederland beschikt over getalenteerde baritons. Naast Henk Neven en Thomas Oliemans roert zich ook Jasper Schweppe. Hij heeft zich gewijd aan liederen van Gabriel Fauré, en die opname is een schot in de roos. Schweppe lijkt met zijn lichte maar dragende stem voor dit romantische Franse repertoire geboren. Moeiteloos vertelt hij zijn verhaal, met een hartveroverend naturel.” Door Thiemo Wind
Luister: “ De Nederlandse productie met liederen van Fauré is een zinvolle aanvulling op wat er op dit gebied al is. Het lichte timbre van bariton Jasper Schweppe leent zich uitstekend voor het transparante Franse karakter van deze chansons. Zijn dictie is mooi, hij zingt goed verstaanbaar en heel zuiver, hij maakt vaart, trekt vloeiende lijnen, hij geeft de liederen de lyriek waar ze van opbloeien. De begeleiding door Arthur Schoonderwoerd op een Érard-vleugel uit 1912 is transparant en mild. Als duo zoeken en vinden ze elkaar in de gedrevenheid en fijngevoeligheid van de fraaie muziek op de poëtische gedichten van Verlaine” Door Marjolijn Sengers
"Bariton Jasper Schweppe is in het Nederlandse vocale landschap al een tijdlang actief (hij zingt in het Nederlands Kamerkoor), en presenteert hier zijn eerste volwassen cd als liedzanger. Schweppe komt uit een muzikaal nest: zijn vader had een succesvolle zangcarrière onder de naam Marius van Altena, maar werd geboren als Schweppe. Om verwarring met zijn zingende broer, tenor Reinier, te voorkomen koos Marius voor een onderscheidende achternaam. Zoon Jasper heeft het zingen dus met de paplepel ingegoten gekregen, maar hij kiest hier voor repertoire dat hem onderscheidt van zijn vooral in de ‘oude muziek’ werkzame familieleden. Op deze cd laat hij zich horen in repertoire dat overduidelijk zijn liefde heeft en waarin hij zijn zeer herkenbare stemgeluid alle kans kan geven om te stralen: liederen van Fauré.
Jasper Schweppe heeft een licht baritongeluid dat neigt naar het tenorale, een stem die door de Fransen met ‘bariton martin’ wordt aangeduid. Debussy schreef zijn Pelléas voor zo’n hoge bariton, en in Nederland ging collega Maarten Koningsberger hem in dit stemvak voor. Hij wordt door Arthur Schoonderwoerd gesecundeerd op een Erard vleugel uit circa 1912, en de combinatie werkt wonderwel. Het lichte, doorzichtige timbre van de piano sluit perfect aan bij het natuurlijke, nooit geforceerde timbre van de zanger, waardoor er een speels element in deze mousserende muziek ontstaat die bij een zwaarder timbre niet mogelijk is. Het volkomen eigen karakter van Schweppes stemgeluid maakt vergelijking met grote voorgangers als Gérard Souzay en Bernard Kruysen daardoor in essentie overbodig”. Door Siebe Riedstra
=============================================
De Volkskrant over Gluck in de zaterdagmatinee: ‘Het opmerkelijkste geluid school in een bijrol. Twee keer twintig seconden – langer had de uit het Groot Omroepkoor geplukte Jasper Schweppe niet nodig om het vermoeden te wekken dat hij over de welhaast ideale Gluck-stem beschikt: woord voor woord te volgen, zonder concessie te doen aan de flow.’
NRC over Gluck in de zaterdagmatinee: ‘Opvallend expressief bleek ook bariton Jasper Schweppe, die van zijn kleine aandeel veel meer maakte dan zomaar een schakeltje in het geheel.’
=============================================
De Volkskrant over het Weihnachtsoratorium van J.S. Bach: ‘Daarentegen vielen de sopraan Heleen Koele en de bas Jasper Schweppe op door hun dictie en beheersing. Hun duet Herr, dein Mitleid, dein Erbarmen was precies wat het moest zijn: een gloedvol eerbetoon aan de troostrijke kracht van de Allerhoogste.’
De Gooi- en Eemlander over het Weihnachtsoratorium: ‘Jasper Schweppe gaf met zijn lichte basstem staaltjes van expressie in de baspartij weg.’
De Stentor over het Weihnachtsoratorium: ‘Bedachtzaamheid en élégance tekenen bariton Jasper Schweppe.’
=========================================
Noordhollands Dagblad 25 mei 2010.
De zang, nee de prachtige zang, van bas Jasper Schweppe steeg naadloos op in deze verheven ambiance. De eerste regel van zijn aria herhaalde hij vele malen, elke keer net een fractie anders, een muzikale mantra met fijne nuances, die louterend werkte.
Over Proba me Deus:
‘Jasper Schweppe is the ideal singer for this repertoire. With his flexible and vibrant voice Schweppe reminds of Max van Egmond in his best years. A top-CD.’ (Marcel Bijlo in Tijdschrift voor Oude Muziek, augustus 2006)
‘De uitvoering door bariton Jasper Schweppe zorgt voor onbekommerd luistergenot.’ (Pay-Uun-Hiu in De Volkskrant)